De Toren van Babel | ||
Bij de vijfde tafel is er echte Atlantische storm! Bij zesde tafel is er een echte Nederland * Plots zie ik een elevator en loop ik ernaartoe. Ik stap in and zie duizenden knoppen. “Is dit de elevator to the hemel ?” vraag ik me af. Alle knoppen glimmen als brillianten en ik kan zien door de glazen muren van de lift. Hoe fantastisch! Hoe verbazinkwekkend! Ik druk de knop nummer 224 op een van de vele knoppen en de lift gaat naar boven met de snelheid van het geluid. Ik heb geen tijd om mijn gedachten volledig tot een orderlijke manner te zetten wanneer de lift al op de plaats is en de deur open gaat. Ik stap uit en kan mijn ogen nog weer niet geloven. Ik zie daar, tussen duizenden tafels, nog veel andere mensen, de Amerikanen blijkbaar. Ja, het is zo. Ik ken sommigen van hen! Beeldschoone Angelina Jolie en haar echtgenoot, Brad Pit Sharon Stone, Barbra Streisand en Jude Law, Clint Eastwood, Leonardo di Caprio, Glimlachende Julie Roberts en Martin Scorsese Bloomberg, De burgemeester van New York en zoveel anderen die ik ken en niet ken! Ongelofelijk! Er zijn zelfs...de gouvernoor Mick Romney en...Barack Obama, de president van de VS met zijn prachtige echtgenote, Michelle! Die twee kandidaten die nek aan nek bij de verkiezingen 2012 lopen. Ze zijn allemaal aan het praten! Wat is het? Ben ik aan het dromen? Nee! Ik zie hen goed en ik hoor hen! Dus, het is niet enkel de dag van het Nederlands! Het is ook een Amerikaanse dag! Herinnerend zich aan de duizenden knoppen in de lift ben ik nu zeker van dat de hele wereld in de Toren van Babel aanwezig is. De Belgen en de Nederlanders wel op de gelijkvloerse verdieping en de Amerikanen op de verdieping met nummer 364. En zeker ook mensen van al de andere naties op welke maar andere verdieping. Het is dus ook een wereldse dag! Geen land is afwezig in de toren van Babel. Ik weet het zeker van ! De wereldse dag, hoe schitterend! Hoe ontzettend fantastisch! De Gods design! Ik beslist een wandeltje tussen de tafels te doen en ik zie dat de Americanen heel bezig zijn en dat het twee thema's meestal zijn waarover ze praten en die overweldigend zijn: de presidentiele campagne 2012 en de Sandy orkaan Ongelofelijk, het is toch de VS campagne om nieuwe president te kiezen! Het ziet me enigziens chaotisch uit maar welke campagnie is niet chaotisch ?! Iedereen is aan het praten, echt veel praten. Daar kandidaat Obama is aan het spreken en daar nog die tweede kandidaat Romney, en de burgemeester van New York bij zijn tafel, en Meryl Streep, en William Oliver Stone... Er is niemand die aan het praten niet is en is er iemand die aan het luisteren wel is? Ik beslist tussen de tafelen te wandelen met een zeer drukke oor en waakzaam oog. Omdat de kandidaten voor president de microfoonen gebruiken, hoor ik ze de hele tijd ontzettend goed. De race is geen makkelijke uitdaging voor beiden. Hier en daar de "stars en stripes" bevestigen het. Beide kandidaten delen klappen uit en beide slaan terug. Beide proberen uit te stralen en te bewijzen dat een van hen en niet de andere de beste "Commander van Chief" zal zijn. Beiden ook aggressieve, glansrijke en hakkende tegenstanders tegen elkaar zijn. Daar is een uitbarsting van het lachen bij Obama luisteraars. Hij heeft net een Republikein, Richard Mourdock, becritiseerd voor zijn woorden dat een kind na een verkrachting Gods wil is. Het was precies wat Mourdock, de tegenstander van abortus, had gezegd in zijn thuistaat Indiana. Obama dus zei in tegenstelling: “Vrouwen kunnen deze beslissingen zelf nemen, in overleg met hun partner en arts”, En hij zei verder met triumfantelijke stem: “Dat politici zich hiermee willen bemoeien, soms zonder enige voorkennis, is enorm probleem.” De publiek lachte ! Bij een tafel die ik pas voorbij ging hoor ik een oude dame zeggen: "Het zijn enge verkiezingen dit jaar. Voor mij althans. Ik ben een vrouw en ik ben een maatschappelijke werkster." Ze is bang dat vrouwenrechten onder vuur zullen liggen en ook te veel bezuinigingen in de sector voor arme mensen dreigen te zijn als Romney gekozen wordt. Bij andere tafel hoor ik ruzie tussen een grote zus en haar broertje dat boos lijkt te zijn "Obama is 'cool'"- zegt ze tegen hem. "Romney zorgt voor banen" - riposteert hij. Het wordt luider en luider in de enorm zaal "Obamcare en niet Romnesia" - schreeuwen de Obamas voorstanders. "Medicare terug en niet Obamacare" - schreeuwen de anderen. Volgens Romney heeft Amerika onder Obama geen leiding in de wereld genomen. Obama keek te vaak toe vanaf de zijlijn zonder actie te ondernemen. "Hoop is geen strategie" - sneerde Romney. "President van de VS kan niet vanaf de achterste rij toe te kijken op de gebeurtenissen ter wereld" - Romney voegde toe. "Er is nieuwe president nodigt" - pleitte hij, "voor strengere sancties tegen Iran om te voorkomen dat het land ooit nucleaire wapens maakt, en om voor de mensenrechten van de Iraanse bevolking te zorgen. en ook het nieuw leven aan het vredesproces tussen Israël en Palestijnen in te blazen." "De 21ste eeuw kan en moet een Amerikaanse eeuw worden" - pleitte hij nog eens. Dan slotte hij af: " De president heeft nog steeds dezelfde mening als vier jaar geleden: een grotere overheid, meer uitgaven, hogere belastingen, meer wetgeving. Dit is niet de juiste oplossing voor Amerika!" Maar Obama liet tanden te zien. "Ik ben degene die Osama bin Laden pakte en degene die de oorlog in Iraq heeft beëeindigd. Romney is de kandidaat van de superrijken en geen kandidaat van de middel klasse. Hij wil geen belastingen voor miliarders en hij heeft in feite geen nieuwe strategie. Romney is een draaikont die steeds nog iets anders zegt, iemand die gewoonweg een president niet mag zijn." - zei hij, geamuseerd en bijna lachend. -" Hej, onze marine is nu kleiner dan in 1917."- Romney bijna schreeuwde. "Wij hebben nu ook minder paarden en bajonetten in ons leger." - reageerde Obama snel. Het was duidelijk dat beide kandidaten heel verschillend waren in hun opvattingen. Obama dacht dat Romney een roekeloos buitenlands en economish beleid voorstelde en Romney waarschuwde dat de VS 'een Griekenland' dreigt te worden als Obama aan de macht nog voortdurend blijft. Beiden hadden ook verschillende standpunten om wat het grootste gevaar voor de VS is. Romney noemde daarbij een nuclear Iran en volgens Obama terreurnetwerken het grootste gevaar vormen. Toch zei Obama over de kwestie – Iran: " De klok tikt door" en... het was alles. Intussen wist ik van vele verhalen dat duizenden en duizenden Iraniërs werden geëgzecutioneerd door de brutale regime van Ali Khamenei, en dat iets moest gedaan worden tegen de genocide in Iran waarin ook de onschuldigen, vrouwen en zelfs kinderen in de gevangenissen bleven, verkracht en mishandeld, en zonder enige rechten te hebben. Nasrin Sotoudeh, Delara, Neda, Soraya en tien duizenden andere vrouwen in de gevangenissen... Ik wist dat Obama weinig nog deed wat de mensenrechten in Iran betreeft, en dat Romney misschien een agressiver beleid zou doen. Een ding was zeker, dacht ik, dat de mensenrechten niet de dupe van verschillende strategieën van de kandidaten konden zijn. Liberty moet voor altijd ! Het was zeker dat beide kandidaten aggressive, hakkende tegenstanders waren. Ik wist dat de gat tussen Obama en Romney steeds kleiner en kleiner ging in de VS en ook bij de luisteraars die ik hier zag, in de toren van Babel. En beiden ook kwamen slim uit de hook. Maar er waren ook sommigen in de zaal die dachten dat de verkiezingen als keus tussen Pepsi en Cola-Cola in feite waren. Ze vermoedden dat beide kandidaten gewoonweg de interessen van de Pentagon en bank -en olie Conglomeraten uitvoerden. Het hing bijtend in de lucht, nooit weg van gedachten. Ik dacht dat de zaal tot een boksring zich zal veraanderen en ontploffen. Het was er echt heel spannend ! En dan gebeurde iets vreemd. Beide kandidaten begonnen moppen te tappen, en dus alle gasten hen van de humoristische kant konden zien. Het was zeker dat ze zichzelf op hak wilden te nemen. Romney zei: “Ik wou dat Joe Bidden hier vanavond bij kon zijn. Hij lacht immers om alles !” De publiek burste met het lachen. Ze herinnerden zich zijn vreemde gedrag tijdens het debat met Paul Ryan. Hij ging verder met zijn grappen over zijn imago als steenrijke miljonair. “Als kandidaat moet je allerlei kleding aan. 's Ochtends een spijkerbroek, 's middags weer wat anders. Ik ben blij dat we nu aan konden trekken wat we thuis altijd aanhebben.” En hij beklaagde zich lachend dat de media dat beeld van hem in stand houden “Ik zie nu de koppen al voor me: Obama omarmd door katholieken, Romney dineert met rijkelui. “ Ook Obama nam de rijkdom van Romney op de korrel. “Het was heerlijk in New York op een dag te zijn.” - Zei hij. “Ik heb nog wat winkels toen bezocht en ik hoorde dat Romney ook wat winkels heeft gekocht.” Hij ging verder met zijn moppen, deze keer over het recente reis van Romney naar Europa en over boosheid van Britse premier Cameroon nadat Romney de veiligheid van de Olimpische Spelen in London had bekritiseerd als ontoereikend. “Vier jaar geleden werd ik nergezet als een celebrity, omdat ik zo populair was bij de mensen in Europa. Ik ben ervan onder de indruk hoe Romney dat heeft weten te voorkomen.” Hij kreeg stande ovatie van zijn voorstanders. Obama gimlachte toen naar hen en waarschuwde hen weer snel te gaan zitten. “ Anders begint Clint Eastwood tegen je stoel te schreeuwen.” Hij voegde toe. Het was natuurlijk de opmerking van Clint Eastwoods eerdere optreding waaneer hij een geïmproviseerde monoloog tegen een lege stoel deed waar zogenamd president Obama zat, om tongen los te maken en voraal meer kiezers voor gouvernor Romney te winnen. Hij beëindigde toen zijn toesprak tegen de stoel met de woorden dat de Verenigde Staten zich eenvoudigweg niet kon nog eens vier jaar Obama veroorloven. “Amerika verdient beter” - Clint Eastwood zei toen. En dan kwam nog een ander onderwerp tussen de kandidaten en in de publiek. Het was de Sandy orkaan ! In het feit zat die vernielende orkaan de hele tijd in de hoofden van elk van hen. Toevallig passerde ik bij de tafel waar Bloomberg, de burgemeester van New York, zat en ik hoorde hem zeggen teggen zijn vrienden dat hij de herverkizing van Obama steunt. Volgens hem is de voornaamste reden om Obama te steunen diens aanpak van het klimaatprobleem. “Romney had al eerder deze problematiek van de hand afgewezen. Obama niet.”- Zei hij. Bloomberg ook zei dat hij niet weet of Sandy het gevolg is van klimaatverandering. Hij vindt wel dat de risico's die gepaard gaan met klimaatverandering alle wereldleiders tot actie moeten aansporen. Verder, zei hij, dat Obama belangrijke stappen heeft gezet om het gebruik van fossiele brandstoffen terug te dringen tijdens Romney is juist van zijn belofte teruggekomen om iets te doen aan de verandering van het klimaat. Dan hoorde ik Obama te zeggen: “De storm verplaatst zich nog steeds naar het noorden. Er is nog steeds gevaar voor overstromingen en stroouitval.” Hij refereerde naar de Orkaan Sandy die intussen tot stormkracht afgezwaakt was. Sandy veroorzaakte miliardenschade, vooral in de staat New Jersey. Er vielen doden, miljoenen huishoudens waren zonder stroom, huizen werden vernietigd, straten en metrotunnels kwamen onder water. Alles zag als een naoorlogse landschaap. Er waren zelfs explosies rond de elektriciteit netwerken en bij een kerncentrale in New Jersey werd er alarm geslagen omdat te veel water binnenkwam bij die centrale. Beide kandidaten beloven alles te doen wat nodig is om de plaatsen verwoest door Sandy weer te herbouwen van de verwoesting. Er volgt gebed onder leiding van een Amerikaanse bisschop en de gasten beëindigen het met bescheiden woorden: “God bless America”. Ik hoor dan een stralende echo van de glazen wand naar de andere glazen wand, en nog een andere glazen wand, een echo dat niet alleen hoorbaar is maar ook ontzettend mooie laserstraals toont. En dan zijn er nog duizenden echo's meer en dus ook duizenden laserstraals als op het Sensation White of Qlimax, of er een andere techno gebeurtenis die de stemmen van alle Amerikaanse kiezers zijn. En dan de echo's stopen, even plotseling als ze begonnen waren. Er is een overweldigende stilte, ik weet niet voor hoe lang. Maar dan komt er de lang verwachte aankondiging: "De volgende president van de Verenigde Staten is ... Barack Obama". “Barack Obama, Barack Obama...' - Gaat echo aan en aan. En het voelt als een Copernikaanse omwenteling en als een spectaculair vuurwerk van de sterren op het dak van de hemel. Er ontstaat een stormachtige applaus in de zaal en ik weet dat het hetzelfde gebeurt in elke stad en elke dorp zelfs de kleinste, in elke staat van de Verenigde Staten, het land dat de oorsprong van liberties en democratische waarden altijd was. Viva Amerika! Viva liberty! * Ik kies een verdieping willekeurig, nieuwsgierig wat ik deze keer zal zien. Het is verdieping nummer 64. Mijn ogen gaan wijd open: wat ik zie is als een Middel Oosten landschaap, zo gevarieerd als de hele regio van Iran tot Egypte and Tunisië. Ik zie bekende en onbekende gezichten zittend naast de tafels. Nasrin Sotoudeh, de Iraanse mensenrechten advocate en moeder van twee kleine kinderen. Bij haar zitten er andere advocaten en ook journalisten, schrijvers, gewone mensen ook die door de omstandigheden groten dan het leven worden. Ahmad Zeidabadi, Saeed Matinpour, Arash Saghar Abolfazi Abedini Nasr, Mohammad Davari, Siamak Ghaderi, Kamal Sharifi, Masoud Bastani, Heshmatollah Tabarzadi, Mehdi Mahmoudian, Adnan Hassanpour, Hamed Abolhassani, Alireza Roshan, Shiva Nazar Ahari, Keyvan Samini en anderen, die nog onbekenden voor me zijn. Ik weet dat ze allemaal in de gevangenissen werden of zullen zijn, aan de genade van mullahs, voor de zo genoemde 'daden tegen Allah' en in feite voor wat ze best konden doen om Iraanse volk geinformeerd te houden. Ik zie ook de Iraniers die al lang geemigreerd zijn zoals Jahanshah Rashidian en Mansur Rastani. Naast de tafels verder zie ik ook Egyptenaars, Syriëns, Tunisiërs, Palestinians en andere mensen van al de landen in de Midden Oosten, noem maar op. Ze debateren over hun landen, over Islam en Islamism, over vele andere problemen die typisch voor hun landen zijn. Is er een Copernicaanse omwenteling in hier? Dat den ik niet! Wat het meest tragish is kunnen ze elkaar niet snappen voral wat de Arabieren en Iraniers betreft. Ruzies, ruzies en ruzies ! Zullen ze ooit akkoord met elkaar gaan? De Iraniërs willen Islam beperken, ze willen dat Islam apart van de staat wordt, niet meer theocratie ! Ze zeggen dat het de Islamism is die van Iran een landschaap maakte van onschuldige personnen geëxecuteerde door ophanging, in honderdduizenden. Islamism, de ideologie die tegen vrijheden, mensenrechten en democratische ontwikelling is. Ze zeggen dat miljoenen Iraniers verongelukt werden sinds het ontstaan van de Islamistische Iran, na de val van de shah Reza Pahlavi. "Niet meer ayatollah Khamenei, niet meer mullahs!"- - hoor ik hun boos geschreeuw. Ze hebben het genoeg! Maar in tegenstelling tot Iraniërs zijn de Arabieren meer ' positief ' tot Islam. Ze willen dat hun godsdienst deel maakt, beide, in de zaken van de staat en prive zaken. “Allah is Groot !” - Roepen ze met een stem. Ik vraag me af waarom ze van Iraniërs niets willen leren. Waarom is het zo hard te leren? Als je voor een seculaire parliamentaire democratie kiest, betekent het toch niet dat je tegen Allah optreedt. Weten ze dat niet? Ik hoor een Iraanse zangeres zingend met een brilliante stem: Oh, Neda, Shahla, Delara, Soraya, en zo veel andere vrouwen! Onschuldig, de engelen van het Iraanse land! Hoewel jong gestorven toch voor eeuwig te levend! Als zonneschijn van Iran, en regen en de wind! U, de koninginnen van kleuren en geluiden! Oh ja! Jullie zullen allemaal worden herboren om te getuigen aan Perzië die na de eeuwen uit de ketens, en uit de scheuren in de muren van Iran zal terug komen, in glorië, via de Heavens Gate! En de sharia stenen zullen niet meer! Oh, Delara, de gevangene van kleuren! Oh, Soraya, de engel van de vrijheid! Oh, Shahla, de muze van de liefde! Oh, Neda, het onschuldige slachtoffer! Oh, Nasrin, de advocate van de mensenrechten! Jullie zijn allemaal tunes van de filharmonische muziek! De Manifesto van Bevrijding van vrouwen, en de poort naar nieuw leven, wijd open! Jullie zijn de nieuwe Iran, sprankelend in de stralen van de ster! Terugkomend op wat van jou terug te vinden is! U, de herboren vrouwen van Iran! Plots zingt ze op heel hoge toon met een stem die mischien de hemel raakt: “Dit is mijn ode aan Iraanse vrouw, de godesse! Hej, Iraanse vrouw! Huilend bij de zonsopgang en huilend op de zonsondergang. Hej, Iraanse vrouw! U, de roos van de Iraanse natie! Hej, Iraanse vrouw! Wandelend op straten en paden vol doornen! Hej, Iraanse vrouw! Wandelend zelfs vloeren van uw eigen huis vol doornen! Hej, Iraanse vrouw! Huilend tot de hemel! En toch niemand hoort je! Hej, Iraanse vrouw! Je zal nooit opgeven! Je zal dit land veranderen ! Hej, Iraanse vrouw! Uw nieuwe Iran toont op de horison! Voor altijd de jouwe!” En ze zingt het nog eens, nog op hogere toon, goddelijk! Ik weet niet of ze nog zingt howeel ik weet dat ze al gestopt is maar er is echo na echo, en nog echo na echo die de lied verspreidt in het hele universum ... Dan nog een andere Iranier, blijkbaar een dichter begint op te treden, met een lage stem. Ik zal het over Sakineh Ashtiani hebben” - zegt hij. Iedereen weet al dat die vrouw veroordeeld werd tot steiniging, zoals vele andere vrouwen voor haar. De barbarische steiniging, met duizenden stenen tot de laatste adem weg van de slachtoffer is. De stem van de dichter vult de lucht, als een filharmonische muziek op een schip springende aan de dancende zeegolven. “Oh, Sakineh! U bent onze licht en wij zijn uw licht! Zoals alle brandende kaarsen over de hele wereld! Zoals alle sterren schijnend over het heelal! Oh, Sakineh! U bent onze licht en wij zijn uw licht! Ondanks je liggend in een donkere cel in uw gevangenis, zo vreselijk donker, en koud, en voor eeuwig vervloekt! Maar dankzij ons en onze woorden van steun voor u in Facebook, en dankzij onze e-mails die worden verzonden over de hele wereld, je bent nog altijd levend. Oh, Sakineh! U bent onze licht en wij zijn uw licht! Je bent geboren een eenvoudige vrouw, en nu bent je een godin, een symbool van al die onschuldige vrouwen die in de gevangenissen van het regime belandden. Niemand meer durft een hand over je te brengen omdat de engelen van de geest zijn om je heen en ook wij, de mensen uit de hele wereld! Oh, Sakineh! U bent onze licht en wij zijn uw licht! De huidige dag is hard, maar de toekomst moet veel beter in uw land sinds het oude Perzië. Uw Iran! Nee! Er kan niet langer duisternis de heerser worden! En ja, er moet zo veel kaarsen aangestoken als er vrouwen in het geheel van Iran zijn en over de hele wereld, als een standbeeld van een vrouw! Een standbeeld van een vrouw, als een echo, voor altijd! Oh, Sakineh! U bent onze licht en wij zijn uw licht! In mijn hoofd mijn gedachten als bliksems op de hemel verspreiden zich alsof tot in alle hoeken van de wereld. "Hoe zit het met Javid Houtan Kian, de Sakinehs advocaat die in de gevangenis al enkele jaren blijft?"- - Vraag ik me af, wetend dat hij mishandeld is. En hoe zit het met de vele andere gedetineerden wiens enige 'fout' het verlangen naar vrijheid was? Moest jullie liefde aan het land, de Shakespeare liefde, betaald worden op deze manier? In de gevangenis? Voor jaren? Of zelfs opgehangen worden? Ik wandelt tussen de tafels en zie dat al deze mensen betere toekomst willen. Ik wenst hen best, vooral uit hun kruisingen weg te raken, zodat ze ook weg van hun labyrinten raken. Trouwens, wat is beter dan de licht van vrijheid? Men! Volg deze licht en u zult de weg uitendelijk vinden uit al uw gruwelijke labyrinten, naar de vrijheid en uw waardigheid. Ik belooft u dat ! * Er is luidruchtig op de eerste verdieping van de Toren van Babel Ik ga daar, uit nieuwsgierigheid zoals altijd, 'ik moet het weten' Ik kan mijn ogen niet geloven Er is de troonswisseling aan de gang van Beatrix, de totnogtoe koningin en Willem- Alexander, de nieuwe koning de Koning der Nederlanden! Het moet interessant zijn is mijn eerste gedachte Ik kom dichtbij en zie de koninglijke familie zelfverzekkerd en ontspanned Wie zou niet zo zich voelen als de hele natie voor hem zorgde ? Is mijn volgende gedachte Willem-Alexander ziet uit goed Altijd glimlachend, vriendelijk, dicht bij het volk. Hij, de afstammeling van de grote Willem van Oranje die de Vader des Vaderlands voor ons allemal in onze harten voor altijd zal zijn! Wat wij niet weten is hoe het moeilijk is om het levenslange functie van de koningschap op te nemen. Beatrix moest lang nadenken en in een van haar interviews zei ze dat het moment wanneer ze moest kiezen een cesuur in haar leven was. Het was het moment waarop ze “het innerlijk accepteerde”. Ze zei destijds tegen herzelf: ' ik aanvaard dit en ik zal mijn best ervoor doen. ' Dezelfde uidagen staat echt voor Willem-Alexander: ' To be or not to be ' ' Te zijn of niet te zijn !! ' Schitterend, inderdaad ! Ik vraag me af wat het meest belangrijk is zowel voor de koning als het volk Thuis voelen, ja, thuis voelen en niets anders ! De lange wachtijd van Willem-Alexander om de koning te worden uitendelijk een feit is geworden Ik heb indruk dat heel Nederland deel neemt aan die festiviteiten, koningsgezind. Armin van Buuren doet zijn optreden al de hele dag, toegejuicht door wild dancende tieners De Nederlanders, allemaal, zijn verenigd onder een praktische motto: "Mijn droom voor ons land, inspiratie voor onze Koning.” Wat een Copernikaanse omwenteling ! Van de koningin tot de koning ! Hoe voelt zich Beatrix ? Is er iets dat uit den boze zou kunnen zijn? Is het hek voor Beatrix al van de dam? Kan ze nu alles wat normaal gezegd ze niet konde ? Door al die verantwoordelijkheden? Of gaat het leven door onafhankelijk van het feit dat ze niet meer de koningin is? Ik wandelt tussen de leden van de koninklijke familie als een spook, onzichtbaar. Ik zou kunnen een brede boek opschrijven van wat ik op dit moment van hen hoor. En wat ik zelfs voelt ! Al die geheimen in hun innerlijk ! Altijd apart van gewone mensen zonder licht en vreugde van het samenzijn met die mensen. gesloten in de aanwezigheid van hen echt zijn enkel wanneer alleen tijdens hun eenzaamheid, weg van elke ziel, van elke mens ! Nee! Zet uzelves niet op slot maar open uzelves aan mensen. Deel elk leven en elk vreugde met hen. Laat u voelen dat u van hetzelfde bloed bent, You allemaal samen, de Nederlanders ! De Oranjes !! Ongelooflijk hoe vlot alles ging maar nog gisteren hield Koningin Beatrix een afscheidstoespraak daarna gaf Beatrix een afscheidsdinner in het Rijksmuseum waarin de koninklijke familie de rijken van het land en leden van het corps diplomatique aanwezig waren Vandaag tekende de Koningin de Akte van Abdicatie in het Paleis op de Dam en... Willem-Alexander was automatisch de Koning der Nederlanden geworden Zo simpel was het ! Wat hij nog moest, het eentje ingehuldigd te worden wat in de Nieuwe Kerk gebeurde. Maar dit was al ook over ! Nu feesten konden beginnen van de koning en het volk ! Beatrix, de koningin gisteren en grootmoeder des vaderlands vandaag. Hoe hartverscheurend ! Nederlanders hebben al geleerd zoveel van de gedachten van Beatrix, alle goud waard! In 1988 zei ze tijdens een interview: ' Ik heb toen ik jong was nogal opstandige toekomst. Het idee dat je dat moest doen. De druk die het op je legt en de enorme verantwoordelijkheid. Ik vond het ook niet helemaal eerlijk: ik wel en mijn zusters minder. Vroeger had ik het gevoel dat ik er alleen voor stond.' Was Beatrix toen een rebel ? Verder, over het accepteren van haar koningschaap zei ze in een interview: ' Ik herinner me het moment waarop ik dacht: ik moet nu kiezen of ik het doe of niet. Dat moment herinner ik me als een cesuur in mijn leven. Het was het moment waarop ik het innerlijk accepteerde: ik aanvaard dit en ik zal mijn best ervoor doen.' Dat ze veel dilemma's had haar volgende woorden uit haar interview het sugerreren: ' Het koningschap is een functie die je alleen kunt vervullen als je er met innerlijke overtuiging achterstaat. Je moet ook de vreugde kunnen beleven dat je zoiets mag doen. ' Verder zei ze, overtuigend: ' Niet macht, persoonlijke wil of aanspraak of erfelijk gezag, maar slechts de wil de gemeenschap te dienen, kan inhoud geven aan het hedendaagse koningschap. ' Beatrix was altijd fenomeneel goed in haar gedachten naar buiten te brengen Zo zei ze ook over haar rol: ' Het koningschap vindt z'n basis in het gedragen worden door het volk zelf. Als mensen hier het niet meer zouden willen of zouden voelen als bij hen horend, als ze zich er niet bij thuis voelen, dan zou het niet goed functioneren.' Ze was een uitstekende psycholoog. ' Populariteit vind ik gevaarlijk.' zei ze en continuerde verder: ' Gevaarlijk, oppervlakkig en tijdelijk ... Je lijn vasthouden, rustig doorwerken, de dingen doen waar je in geloof. Zo ben ik nu eenmaal.' Haar grootste last die ze beklaagde was over het gebrek aan privacy. ' Je moet een deel van je priveleven beschermen als je een ambt als dit zo lang wil volhouden. Je kunt het nooit even van je afzetten. Het is er altijd en dat legt toch een druk op je leven ... Een van de moeilijke kanten van deze functie is dat je altijd beschikbaar moet zijn. De last is dat het continu is. Het is nooit door iemand anders over te nemen. ' Ik keek op Beatrix de princes Beatrix intussen geworden en ik zag dat ze heel blij was Ze kon eindelijk meer relaxerende leven hebben Wat betreft Willem- Alexander en zijn vrouw Maxima wisten Nederlanders al veel over hen, bijna alles wat nodig was. In het algemeen werden beide geliefd en iedereen dacht over hen dat ze graag meer dichtbij gewone mensen waren dan Beatrix zelf ooit. De taal van Willem-Alexander is van de gewone mens ' met zelfs een scheutje plat Haags erin.' ' De taal van zijn generatiegenoten.' als een deskundige zei. Enkele dagen maar voor zijn koningschp kondigde Willem-Alexander aan in een interview dat in Paleis Huis ten Bosch plaats nam dat hij geen problemen heeft met eventueel ceremonieel koningschap zolang de beslissingen van het parliament democratisch zijn Hij zei toen: ' Daar ben ik koning voor en als er een handtekening onder moet komen, dan komt die er. ' Punt. Einde discussie. Nederlanders hielden van die uitspraak, en ook van alles wat Maxima zei en wat ze deed, een princess nu koningin die helemaal Nederlands is in haar levensstijl, in haar manier in de manier waarop ze praat en meer Nu dat Willem – Alexander en Maxima aan de slag gaan is de publiek aan het geweten gekomen dat het paar vooral zichzelf wil blijven na 30 april. ' Iedereen noemt me Máxima.' - zei de echtgenote van Willem-Alexander ' Koningin of prinses, dat doet er niet toe. Het is meer wat wij vertegenwoordigen dan de titel.' Willem-Alexander bevestigde dat hij tijdens zijn koningsschap minder zal hechten aan de protocollen. ' Mensen mogen me aanspreken zoals ze willen, omdat ze daarmee op hun gemak kunnen zijn.' - zei hij. Tijdens het interview was er ook plaats voor koninklijke humor. Op de vraag waarom hij niet koning Willem IV wilt zich noemen antwoordde hij, lachend: ' Willem 4 staat naast Bertha 38 in de wei. ' Dan kwam climax, echt koninklijk De koning Willem-Alexander en konigin Maxima verschenen op het balcony van het Palace op het Dam ze kusten elkaar en gaven seintje om met de avonds festiviteiten te beginen Kort daarna Paul de Leuw zong de koningslied uit de Ahoy in Rotterdam samen met hem andere artiesten Marco Borsato, Trijntje Oosterhuis Rob de Nijs, vergezeld meer en meer door de gehele Nederlandse bevolking, zingend luider en luider, met enthousiasme, helemaal tot de hemelpoort wijd geopend. Af en toe de hele Nederland hoort ' God, Nederland en Oranje voor altijd! ' Oh, wat spectaculaire tijden! En vreemd genoeg... Een Argentijnse dekade zou ik zeggen bij de Oranjes en werelwijd Het begon met Maxima, dan kwam Pereira, de president van Argenitine en nu de paus, ook Argentijns! Maar deze avond is het Nederland wat telt Nederlanders, van jong tot oud vieren dit historische moment samen Oh, ja, wij hebben nieuwe koning Wij hebben koning Willem-Alexander! en Koningin Maxima! De koningslied is nog aan in het hele land zelfs de koninklijke familie gezien op grote scherm vanuit Amsterdam zingt mee, enthousiastisch! Dan komt er music van Andre Rieu aan de gang en de echo van zijn muziek danst waltz met breder en breder kringen Een waltz van het Paleis op de Dam tot heel de Nederland ! Wat praktische troonswisseling! Wij kunnen zo proud zijn van ons Koninkrijk der Nederlanden! Het mag maar gedanst en gezongen de hele nacht door ! En nog verder, voor jaren! De nieuwe koning, Willem-Alexander en zijn prachtige vrouw, Maxima komen er op het balkon, nog eens en begroeten de hele natie De natie ook begroet hen Lang leve de koning, lang leve de koningin Lang leve Koninkrijk der Nederland ! Lang leve Willem-Alexander Lang leve Maxima !! *
PS. Bericht aan iedereen: in het geval als u iets mooi heeft om in dit gedicht toe te voegen gelieve het naar me te versturen.
| ||
|
|
| glasscurtain.funworldstar.com | funworldstar.com | funworld.be | funworld2.com | funworldgold.com | funworld.com.pl |