|
Het Gezicht van God
Deel III: De toren van Babel/een kortere versie...
Oh, God, God Allemachtig!
Ik sta voor een tweedelige wolkenkrabber die tot aan de hemel reikt!
Hij is helemaal van glas dat met de zonnestralen speelt
Wat een schitterend uitzicht! Wat een sieraad! Oh, God!
Er is een teken aan de deur dat zegt: “Babel. Departement Nederlands”.
Oh, nee, is dat de toren van Babel die de Poort van God zelf is?
Oh, God, God Allemachtig! Dat is inderdaad de Babel van talen!
Wat een prachtig gebouw! Een hulde aan de Ark van Noach!
Boven het landschap van de mens! Als de Boom des Levens!
Oh, wonder van duizend en één nacht! Voeg dit verhaal aan je toe!
Ik hoef geen sleutel, magnetische kaart of afstandsbediening
Om binnen deze wolkenkrabber te komen.
Oh, God, het is inderdaad de Babel van talen!
*
Ik kom binnen en zie honderden mensen in kleine groepen aan tafels zitten.
Oh nee, hoe is dat mogelijk? Het zijn allemaal beroemde Belgen en Nederlanders!
Ik hoor Nederlands. Ja, het is een speciale dag van het Nederlands!
Ik ben er zeker van! Dat is toch het Departement van Nederlands!
*
Ik loop naar hen, de meesters en genieën!
”Nederlands is de beste taal ter wereld, ik versta niet waarom de Fransen en Spanjaarden
Ons niet gewoon Nederlands willen laten spreken”- Hoor ik Dirk Martens zeggen.
”Ja, ja.”- Antwoordt Paul Rubens - “Het kan me niet schelen of ze dat willen of niet.
Ik spreek gewoon onze geliefde taal, mijn vrienden! De taal van de hemelse sterren!
-“En u, wie bent u? Waar komt u vandaan?- Antoon van Dijk stelt direct een vraag aan me.
Hij maakt een schets op hetzelfde moment. Een schets die zeker miljoenen waard is!
”Ik ben van Polen weg geweest, naar…Amerika
Dat ik nooit heb bereikt. Nooit! Oh, ja! Noodlot, natuurlijk!
Ik ging weg op zoek naar vrijheid, ik - een jonge dromenman.
Een beetje Hamlet, een beetje Don Quichote…”
”Vindt u onze taal moeilijk?”
”Ja en nee!
Ik zeg soms :”Ik bied” en u weet niet of ik tot God bid of deel neem aan een veiling.
Ik zeg: “Ik lig” maar is het een soort van bedriegen of simpel in bed blijven?
Of “zweren”? Ben ik geïnfecteerd of leg ik een eed af?
Ik heb soms problemen met de juiste woorden te vinden
En dat is zoals met spullen die ik soms vind en soms niet.
Of zoals met mijn brillen die ik zoek en plots op mijn neus terugvindt.
Oh, goddelijke decadentie, u weet nooit!
”Kennen jullie een ander woord voor “tafelmanieren”?- Vraagt Jacques Brel.
”Consumptiegedrag!” - Kaatst Gerard Reve terug. En “Menu?”- “Kostenoverzicht!”
”Headhunter?” – “Hofleverancier!”, “Dobbelen?”- “Bibberen!”
En hoe zegt u “Kijk, de dominee preekt” met andere woorden?
“ Kijk, er zit een gat in zijn sok!” – Kaatst Pater Damiaan terug en barst van het lachen.
De andere beroemde gasten zijn bezig met Nederlandse uitdrukkingen
Die ze na elkaar uit hun monden spuwen. Zoals koekjes!
”Hé! ‘Gelukkig man die een ambacht kan’”- Hoor ik.
”Wie niet sterk is , moet slim zijn”, “Jong geleerd, oud gedaan”,
”Eigen haard is goud waard”, “Geld maakt vrienden”,
”Morgen is er weer een dag”, “Kennis is macht”,
”Help uzelf, zo helpt u God”, “Kwaad worden is menselijk, vergeven goddelijk”,
”Als het in Frankrijk regent, druppelt het in België”,
”Hé, moeten wij hierover ‘Amok maken’?”…
De uitdrukkingen vormden zich tot een lavastroom in mijn gedachten.
”Mensen, is dit West-Vlaams, Gents, Antwerps of Limburgs?”- Vraag ik.
Ze lachen hartelijk. “Dat zijn Nederlandse uitdrukkingen, Thaddeus.
Wij spelen er simpel mee. Hebt u daar iets tegen? Ze zijn fantastisch,hé?”
Ik hoor me lachen in het glazen gordijn, een gek gevoel.
”Ik ken ook een uitdrukking: “Wie zijn lichaam bewaart, bewaart geen rotte appel”.
”Bravo, Thaddeus, u spreekt al goed Nederlands.
Bent u van plan in België verder te leven?”
”Tot ons de dood scheidt! Is dat ook geen idioom?”
Ik zie dat ze van mijn antwoord houden. Ze dansen van het lachen.
”Hebt u een wens, Thaddeus?”- Vragen zij mij.
Er verschijnt een blik in mijn ogen, een blik van adelaar.
”Willen jullie weten wat ik wens? Willen jullie dat echt weten?!
Oké, ik wens wat ik al eerder zei, en wat ik in mijn hart en mijn ziel zie,
Dat de mens kans heeft om in vrede te leven en vrijheid te hebben,
En ook gelijke kansen heeft, het multiculturalisme en vrije meningsuiting…
Onze wereld is toch een groot dorp, van Sydney tot San Francisco!
Van Antwerpen tot Vladivostok, van Mombay en Kinshasa tot Oslo! Ons Huis!
En ik wens dat wij de klimaatsverandering en het broeikaseffect hard aanpakken,
En de kroon terug aan de aarde geven, onze Koning en Koningin in Één!
Omdat ze ons grootste standbeeld van Vrijheid is!
Het Standbeeld van Vrijheid!”
*
Ik ontwaak door een overvloed van ochtendzonnestralen op mijn gezicht.
Ik zet de radio aan en luister naar Chopins sonates, de elixirs van de geest.
Daarna neem ik een douche, drink een kop koffie, eet Meurisse chocolade met noten
En kan van mijn nachtelijke droom nog altijd geen afscheid nemen.
Wat was het een verbazingwekkende en rare droom!
Zelfs de toren van Babel! Met zijn zesduizend talen!
En de dag van het Nederlands! Als op het examen!
De toren die de hemel raakte! En ons verbond met het Universum!
Oh, viva Pax Aarde! Viva Pax God!
*
De sonates van Chopin duren voort en voort. Voor eeuwigheid!
Verloren in mijn gedachten drink ik mijn koffie verder
En alsof een tovenaar zie ik het gezicht van God.
Het Gezicht van God!
Auteur: Thaddeus Hutyra, opgeschreven op 25.02.2007 te Antwerpen, België.
Meer poëzie hier: http://www.funworldstar.com/GezichtvanGod/index.html
e-mail: tadekhutyra@hotmail.com
|