Puur Geluk.
Geschreven door Thaddeus T. Hutyra in November 2009.




Nu dat onze Belgische Herman van Rompuy,

Europese president wordt,

herinner u maar

dat korte tijd geleden

- en het lijkt alsof het gisteren was -

dat premier Guy Verhofdstadt kans had

om voorzitter van de Europese Comissie te worden?

Maar de Britse premier Blair stelde zijn veto.

Was het de vloek van Waterloo?

Of misschien een domino effect

na de terroristische aanslag op het WTC

en Amerika's oorlog tegen vijanden

die de Westerse wereld had verdeeld

vanwege de juiste aanpak van de terroristen?

Alles leekt erop een Gordiaanse knoop te zijn.

Maar toch bleef Verhofdstadt meester van zijn eigen land!



Oh, België, de domino doos!
Oh, België, het glazen huis!
Oh, België, het land van puur geluk!



En alsof de pot nog altijd niet vol was

stemden de Fransen en de Nederlanders "neen"

tegen zo'n grondwet van Europa

als in de ogen van twee titanen gezien:

Giscard d'Estaing en Luc Dehaene.

Er moest toch een tweede ronde komen

als tussen heavyweight bokskampioenen.

Dan kwamen de verkiezingen in België

en de rood-blauwe coalitie van Verhofdstadt

werd vervangen door christen-democraten

onder het leiderschap van een nieuwe premier,

de enigmatische Yves Leterme.



Oh, België, een laboratorium!
Oh, België waar het regent en regent!
Oh, België, het land van puur geluk!



Er kwam een wereldwijde financiële crisis

en dan de Fortis affaire.

Het doek viel over de regering Leterme

en lang na de storm

bleven de wolken nog altijd hangen

achter de nieuwe maar toch oude premier.

Herman van Rompuy wilde geen premier worden

maar toch zei hij het magische "ja", uiteindelijk.

En kwam het wieltje van geluk terug,

dat zorgde voor uitgebreide horizonten

voor hem en zijn landgenoten.



Oh, België, van Jaques Brel en Helmut Lotti
Oh, België, van Vaya con Dios en Will Tura
Oh, België, het land van geluk!



Vreemd genoeg had het Ierse volk

"neen" tegen het verdrag van Lissabon gezegd.

Maar nu, in de nieuwe omstandigheden,

stemden zij niet tegen maar voor Europa.

De echo van het Ierse "ja"

verspreidde zich overal in de Europese Unie,

als een moderne Athena zingend haar victorie

voor haar volk, de Europeanen!

En zelfs de laatste scepticus van Europa

Klaus, de Tsjechische president,

bracht het nieuwe Europa voort

met zijn pompeuze ondertekening.

De deur ging open, als naar de Olympus,

om de eerste president van Europa te kiezen.

Blair, Balkenende, of mischien Vaira Vīķe-Freiberga, de eerste vrouw?

En als van de hand van Copperfield, de tovenaar

Kwam Herman van Rompuy uit als de winnaar.




Oh, België, de stichter van het nieuwe Europa!
Oh, België, de vruchtvolle opdrachtgever!
Oh, België, het land van geluk!




En zien jullie dit echt?

Herman van Rompuy, de premier van België,

wordt de eerste president van Europa.

Als Washington, de stichter van Amerika!

Hij die geen premier wilde zijn

en nu president van Europa is geworden!

Oh, wat een geluk! Puur geluk!

De adelaars vliegen boven zijn hoofd

en scheppen een kroon van sterren op de blauwe hemel.

En het ziet eruit als de Europese vlag

die ons allen onder haar vleugels neemt.

En dan vliegen de adelaars

hoger en hoger, verder en verder

tot de hele wereld het weet

wie de nieuwe president van Europa is.

En zien jullie dat echt?

Yves Leterme komt op wieltjes van geluk

terug als premier van België.

Wauw! Hoe bewonderenswaardig! Hoe adembemend!

Oh, viva het geluk! Puur geluk!

Meer poëzie hier: http://www.funworldstar.com/GezichtvanGod/index.html
e-mail: tadekhutyra@hotmail.com