|
Puur Geluk.
Geschreven door Thaddeus T. Hutyra in November 2009.
Nu dat onze Belgische Herman van Rompuy,
Europese president wordt,
herinner u maar
dat korte tijd geleden
- en het lijkt alsof het gisteren was -
dat premier Guy Verhofdstadt kans had
om voorzitter van de Europese Comissie te worden?
Maar de Britse premier Blair stelde zijn veto.
Was het de vloek van Waterloo?
Of misschien een domino effect
na de terroristische aanslag op het WTC
en Amerika's oorlog tegen vijanden
die de Westerse wereld had verdeeld
vanwege de juiste aanpak van de terroristen?
Alles leek erop een Gordiaanse knoop te zijn.
Maar toch bleef Verhofdstadt meester van zijn eigen land!
Oh, België, de domino doos!
Oh, België, het glazen huis!
Oh, België, het land van puur geluk!
En alsof de pot nog altijd niet vol was
stemden de Fransen en de Nederlanders "neen"
tegen zo'n grondwet van Europa
als voorbereid door twee titanen:
Giscard d'Estaing en Luc Dehaene.
Er moest toch een tweede ronde komen
als tussen zwaargewicht bokskampioenen.
Dan kwamen de verkiezingen in België
en de rood-blauwe coalitie van Verhofdstadt
werd
vervangen door christen-democraten
onder het leiderschap van een nieuwe premier,
de enigmatische Yves Leterme.
Oh, België, een laboratorium!
Oh, België waar het regent en regent!
Oh, België, het land van puur geluk!
Er kwam een wereldwijde financiële crisis
en dan de Fortis affaire.
Het doek viel over de regering Leterme
en lang na de storm
bleven de wolken nog altijd hangen
achter de nieuwe maar toch oude premier.
Herman van Rompuy wilde geen premier worden
maar toch zei hij het magische "ja", uiteindelijk.
En kwam het rad van geluk terug,
dat zorgde voor uitgebreide horizonten
voor hem en zijn landgenoten.
Oh, België, van Jaques Brel en Helmut Lotti
Oh, België, van Vaya con Dios en Will Tura
Oh, België, het land van geluk!
Vreemd genoeg had het Ierse volk
"neen" tegen het verdrag van Lissabon gezegd.
Maar nu, in de nieuwe omstandigheden,
stemden zij niet tegen maar voor Europa.
De echo van het Ierse "ja"
verspreidde zich overal in de Europese Unie,
als een moderne Athena zingend haar victorie
voor haar volk, de Europeanen!
En zelfs de laatste scepticus van Europa
Klaus, de Tsjechische president,
voltooide een gedeelte van het nieuwe Europa
met zijn pompeuze ondertekening.
De deur ging open, als naar de Olympus,
om de eerste president van Europa te kiezen.
Blair, Balkenende, of mischien Vaira Vīķe-Freiberga, de eerste vrouw?
En als van de hand van Copperfield, de goochelaar
Kwam Herman van Rompuy uit als de winnaar.
Oh, België, de stichter van het nieuwe Europa!
Oh, België, de vruchtvolle opdrachtgever!
Oh, België, het land van geluk!
En zien jullie dit echt?
Herman van Rompuy, de premier van België,
wordt de eerste president van Europa.
Als Washington, de stichter van Amerika!
Hij die geen premier wilde zijn
en nu president van Europa is geworden!
Oh, wat een geluk! Puur geluk!
De adelaars vliegen boven zijn hoofd
en scheppen een kroon van sterren op de blauwe hemel
die er samen uitzien als de Europese vlag
welke ons allen onder haar vleugels neemt.
En dan vliegen de adelaars
hoger en hoger, verder en verder
tot de hele wereld het weet
wie de nieuwe president van Europa is.
En zien jullie dat echt?
Yves Leterme komt op wieltjes van geluk
terug
als premier van België.
Wauw! Hoe bewonderenswaardig!
Maar hoe zal het zijn met de loop der jaren?
Zal het rad van geluk nog eens terugkomen?
Oh, viva het geluk! Puur geluk!
Meer poëzie hier: http://www.funworldstar.com/GezichtvanGod/index.html
e-mail: tadekhutyra@hotmail.com
Copyright © Thaddeus T. Hutyra
|