De Toren van Babel
Oh, God, God Allemachtig!
Ik sta voor een tweedelige wolkenkrabber die tot aan de hemel reikt!
Hij is helemaal van glas dat met de zonnestralen speelt
Wat een schitterend uitzicht! Wat een sieraad! Oh, God!
Er is een teken aan de deur dat zegt: “Babel. Departement Nederlands”.
Oh, nee, is dat de toren van Babel die de Poort van God zelf is?
Oh, God, God Allemachtig! Dat is inderdaad de Babel van talen!
Wat een prachtig gebouw! Een hulde aan de Ark van Noach!
Boven het landschap van de mens! Als de Boom des Levens!
Oh, wonder van duizend en één nacht! Voeg dit verhaal aan je toe!
Ik hoef geen sleutel, magnetische kaart of afstandsbediening
Om binnen deze wolkenkrabber te komen.
Oh, God, God Allemachtig! Het is inderdaad de toren van Babel!
*
Ik kom binnen en zie honderden mensen in kleine groepen aan tafels zitten.
Oh nee, hoe is dat mogelijk? Het zijn allemaal beroemde Belgen en Nederlanders!
Ik hoor Nederlands. Ja, het is een speciale dag van het Nederlands!
Ik ben er zeker van! Dat is toch het Departement van Nederlands!
*
Ik loop naar de eerste tafel en kan mijn ogen niet geloven.
Daar zit de onsterfelijke Andreas Vesalius
Die auteur van ”Over de bouw van het menselijk lichaam” is
En een zo groot mens als Nicolaus Copernicus is
Met zijn “Over de omwenteling van de hemelse sferen".
Naast hem beide grote schilders, Paul Rubens en Antoon van Dijk die dikke vrienden zijn.
Desiderius Erasmus, Dirk Martens, Christoffel Plantijn, Gerardus Mercator.
”Nederlands is de beste taal ter wereld, ik versta niet waarom de Fransen en Spanjaarden
Ons niet gewoon Nederlands willen laten spreken”- Hoor ik Dirk Martens zeggen.
”Ja, ja.”- Antwoordt Paul Rubens - “Het kan me niet schelen of ze dat willen of niet.
Ik spreek gewoon onze geliefde taal, mijn vrienden! De taal van de hemelse sterren!
-“En u, wie bent u? Waar komt u vandaan?"- Antoon van Dijk stelt direct een vraag aan me.
Hij maakt een schets op hetzelfde moment. Een schets die zeker miljoenen waard is!
Ik voel me in verlegenheid gebracht want ik zie al deze ogen,
De ogen van de meesters en genieën! Naar mij kijkend!
”Ik ben van Polen weg geweest, van het land van Copernicus,
Paderewski, Marie Curie-Sklodowska, Krzysztof Penderecki,
Die “ De zeven poorten van Jerozolima” componeerde,
Van Adam Mickiewicz, Juliusz Slowacki, Andrzej Wajda, Polanski,
Tadeusz Kantor met zijn avantgarde theater, ik noem er maar enkele.
Ik weet dat de tijd hier in deze toren van Babel niet telt.
Dus zeg ik niet dat ik lang geleden uit Polen vertrok, helemaal niet!”
Maar, ik ging weg van de communistische dictatuur naar … Amerika
Dat ik nooit heb bereikt. Nooit! Oh, ja! Noodlot, natuurlijk!
Ik ging weg op zoek naar vrijheid, ik - een jonge dromenman.
Een beetje Hamlet, een beetje Don Quichote…”
”En…hebt u uw vrijheid gevonden?”- Vraagt Erasmus.
”Of ik mijn vrijheid gevonden heb?...”
”Kom hier, en zet u aan onze tafel! Houdt u van Nederlands?”
– Hoor ik Peter Paul Rubens zeggen.
Hij wist dat niet elke vraag beantwoord moest worden.
”Het is een prachtige taal, toch ingewikkelder dan het Engels.”
”En ook dan… het Pools?”
”Nee, ik denk het niet, ik hoorde van velen
Dat het Pools de meest complexe taal is na de Chinese.
Toch is dat mijn moedertaal, een roos en een maagd!
Het is waar te zeggen dat alle talen variëren:
In woordenschat, in zinsbouw en in klankstructuur, nietwaar?”
”En vindt u onze taal moeilijk?”
”Ja en nee!
Ik zeg soms :'Ik bied' en u weet niet of ik tot God bid of deel neem aan een veiling.
Ik zeg: 'Ik lig' maar is het een soort van bedriegen of simpel in bed blijven?
Of 'zweren'? Ben ik geïnfecteerd of leg ik een eed af?
Ik heb soms problemen met de juiste woorden te vinden
En dat is zoals met spullen die ik soms vind en soms niet.
Of zoals met mijn brillen die ik zoek en plots op mijn neus terugvindt.
Oh, goddelijke decadentie, u weet nooit!"
*
”Hé, jongeman, kom aan onze tafel!” - Ik hoor Pater Damiaan
En ben verbaasd hem te zien. Hem, zelf een engel!
Ik komt daar en zie ook de grote liedjeszanger, Jacques Brel
Die het erotische “Vlakke land” bezingt, en kort nadien “Marieke”.
Naast hem zitten Paul Jansen, René Magritte, Gerard Reve, Willem Elsschot,
Dirk Frimout en prachtige Pieter Breughel, de schilder van "De Val van Icarus".
”Dus, bent u uit Polen weg geëmigreerd, direct naar België?” – Vraagt me Pater Damiaan.
”Nee. Ik probeerde eerst naar de Verenigde Staten te gaan. Het beloofde land!
Maar het lukte niet dus ging ik naar Nieuw Zeeland,
Het land van Katharine Mansfield, Edmund Hillary, Kiri Te Kanawa…
Van Coromandel Peninsula, Milford Sounds Waterfalls, Windy Wellington…
Het land dat ook Aotearoa is genoemd in de Maorische taal
En dat betekent: 'Het land van de lange witte wolk'".
”Toch spreken ze daar Engels, nietwaar?”
”Precies! De meerderheid althans. Ik beschouw Engels als mijn vadertaal.”
”En het Nederlands?”
”Ik voel me een jongen die nog veel moet leren in dit vak.
Beide, het Engels en het Nederlands behoren tot de Germaanse talen
Maar toch verschillen ze soms veel.
Het Engels is een 'stress timed' taal en Nederlands is een lettergrepige taal,
Zoals de Germaanse, Franse, Italiaanse of Poolse talen.”
”Kennen jullie een ander woord voor 'tafelmanieren'?- Vraagt Jacques Brel.
"Consumptiegedrag!" - Kaatst Gerard Reve terug. "En 'Menu?'" - "Kostenoverzicht!"
"Headhunter?" – "Hofleverancier!", "Dobbelen?" - "Bibberen!"
"En hoe zegt u 'Kijk, de dominee preekt' met andere woorden?"
“Kijk, er zit een gat in zijn sok!” – Kaatst Pater Damiaan terug en barst van het lachen.
Ik zie dat ze zich echt amuseren in de puzzeldoos van hun taal.
*
Bij de derde tafel zie ik jonge gezichten. Ze weten nog niet wat ouderdom is.
Vitalski, Dries Van Noten, Dennis Bergkamp, DJ Tiësto, Kris én Koen van Clouseau,
Stefan Everts, Joël Smets, Tom Boonen, Pascal Vyncke, Joeri Fransen, Helmut Lotti,
En ook Kim Clijsters en Justine Henin, de bittere tennisrivalen van het moment.
Zij zijn bezig met Nederlandse uitdrukkingen
Die ze na elkaar uit hun monden spuwen. Zoals koekjes!
”Hé! ‘Gelukkig man die een ambacht kan’”- Hoor ik.
”Wie niet sterk is , moet slim zijn”, “Jong geleerd, oud gedaan”,
”Eigen haard is goud waard”, “Geld maakt vrienden”,
”Morgen is er weer een dag”, “Kennis is macht”,
”Help uzelf, zo helpt u God”, “Kwaad worden is menselijk, vergeven goddelijk”,
”Als het in Frankrijk regent, druppelt het in België”,
”Hé, moeten wij hierover ‘Amok maken’?”…
De uitdrukkingen vormden zich tot een lavastroom in mijn gedachten.
”Mensen, is dit West-Vlaams, Gents, Antwerps of Limburgs?” - Vraag ik.
Ze lachen hartelijk. “Dat zijn Nederlandse uitdrukkingen, Thaddeus.
Wij spelen er simpel mee. Hebt u daar iets tegen? Ze zijn fantastisch,hé?”
Ik hoor me lachen in het glazen gordijn, een gek gevoel.
”Ik ken ook een uitdrukking: “Wie zijn lichaam bewaart, bewaart geen rotte appel”.
”Bravo, Thaddeus, u spreekt al goed Nederlands.
En…wat gebeurde met u na Nieuw Zeeland?
Bent u direct naar België gekomen?”
”Ik ben een tijdje in Groot-Britannië en China geweest. Een soort avonturier.
Maar uiteindelijk ben ik inderdaad in België terechtgekomen."
”Bent u van plan in België verder te leven?”
”Tot ons de dood scheidt! Is dat ook geen idioom?”
Ik zie dat ze van mijn antwoord houden. Ze dansen van het lachen.
*
Bij de vierde tafel die één van de honderden tafels is
Zie ik Marie Popelin, Tom Lanoye, Pim Fortuyn, Isabelle Gatti de Gamond,
Tim Krabbé, Ingrid Berghmans, Hugo Claus, Johan Cruijff, Anne Frank en…
Geloof dat of niet, zelfs Rembrandt van Rijn en Vincent van Gogh.
”Hebt u een wens, Thaddeus?”- Vragen zij mij.
Er verschijnt een blik in mijn ogen, een blik van adelaar.
”Willen jullie weten wat ik wens? Willen jullie dat echt weten?!
Oké, ik wens wat ik al eerder zei, en wat ik in mijn hart en mijn ziel zie,
Dat de mens kans heeft om in vrede te leven en vrijheid te hebben,
En ook gelijke kansen heeft, het multiculturalisme en vrije meningsuiting…
Onze wereld is toch een groot dorp, van Sydney tot San Francisco!
Van Antwerpen tot Vladivostok, van Mombay en Kinshasa tot Oslo! Ons Huis!
En ik wens dat wij de klimaatsverandering en het broeikaseffect hard aanpakken,
En de kroon terug aan de aarde geven, onze Koning en Koningin in Één!
Omdat ze ons grootste standbeeld van Vrijheid is!
Het Standbeeld van Vrijheid!”
*
Bij de vijfde tafel is er echte Atlantische storm!
De Belgische politici zijn aan ruzie te maken, mischien is het al verjaardag
sinds de dag van de verkiezingen.
Beide, Bart de Wever en Elio di Rupo zijn aan het praten
maar luisteren niet naar elkaar. Wat tegenpollen!
God Allemachtig, Het is inderdaad 1 jaar sinds de vorige verkiezingen
en er is nog altijd geen regering in België!
Volgens mij is het een heet hangijzer van de huidige omstandigheden.
Hoe kunnen wij normaal leven zonder overheid?
Is het mogelijk dat onze politici enkel het gouden kalf aanbidden?
Het is een publiek geheim dat ze vaak zich amuseren ten koste van ons land,
zij gaan op vakantie of zelfs naar Kongo
zoals bijvorbeeld prins Laurent op kosten van de belastingbetaler.
Alles ziet eruit als een spel van kat en muis,
en de burgers, natuurlijk, zijn de kop van Jut.
Als de kerncentrale in Doel een ramp zal veroorzaken
dan wij allemaal ook de kop van Jut zullen zijn.
Niet het koningshuis, niet de premier, niet de zakenlui,
zeker niet Electrabel die niets anders aanbidt dan het gouden kalf!
Wansmkkelijk!
Er is iets wat niet in de hak is. Waarom hebben wij nog altijd geen regering?
Zijn het de Walen door wie die problemen altijd duren?
U zou kunnen zeggen dat de Walen geen katjes zijn
om zonder handschoenen aan te pakken.
Maar dit is precies wat de Walen over de Vlamingen denken.
Het is goed hier te weten dat als twee honden om een been vechten
loopt de derde ermee heen.
Dit is precies het geval in België. Geen overheid maar duizenden zware jongens!
Waar immers rook is, is vuur. Elke zware jongen weet het goed.
Zij hoeven alleen maar aan het kortste eind te trekken en zij doen dat regelmatig.
Zo'n gewoonte is schering en inslag.
De Belgische politie heeft zoveel werk
dat zij niet langer een oogje in't zeil kunnen houden
en vele dingen zijn gewoonlijk uit de boot gevallen.
Er klopt iets niet met onze politici, er is dus iets niet in de haak met hen
en alles wat ze doen is de omgekeerde wereld.
U zou moeten een Chinese vrijwiliger zijn om te ontcijferen
wat precies onze politici willen.
De Wever zegt neen tegen di Rupo en de andere man reageert
alsof hij een klein jongetje zou zijn
dat graag in de zwembad de hele dag zou willen zwemmen
terwijl de Belgische wereld omgekeerd gaat.
De aap komt nog altijd niet uit de mouw en België blijft een wereldwijde grap.
In plaats daarvan willen beide politici haantje de voorste zijn.
De Wever zegt dat hij knopen liever wil doorhakken
maar di Rupo antwoordt dat wat zijn tegenstander zegt een Gordiaanse knoop is.
Waar het schoentje wringt is dat zij naar elkaar zouden moeten luisteren
maar nee, zij hebben voorkeur om voortaan met hun speletjes te gaan.
Elk vogeltje zingt zoals het gebekt is,
dit is precies wat de Belgische politieke situatie is.
Iedereen vraagt zich af
waarom zij met de beide benen op de grond niet willen staan.
Het zou zoveel gemakkelijker zijn!
In plaats daarvan zetten zij elkaar op het verkeerde been,
nemen elkaar op de hak en maken het publiek wat wijs.
Intussen zouden zij een steentje moeten bijdragen
en water bij de wijn doen om de regering zo snel mogelijk tot stand te brengen.
Neen, zoals al gezegd is, elk vogeltje moet zingen zoals het gebekt is!
Er is dus nog altijd geen regering in België
en onze politici zijn bezig met roet in het eten te werpen,
en daardoor trekt België aan het kortste eind.
De vraag is: voor hoelang nog?
Hoelang nog zullen wij aan de touwtjes getrokken worden?
Hoelang nog zullen wij slachtoffers zijn van politici
die twee vliegen in een klap willen slaan?
Hoelang nog zullen wij daardoor in de put zitten?
Wanneer zal het allemaal achter de rug zijn?
Weten onze politici niet dat het geen fluitje van een cent is
om België goed te besturen?
Denken zij echt dat het allemaal niet op een sisser zal aflopen?
Zal de aap uitendelijk uit de mouw komen?
Hoelang nog moeten wij ons getraumatiseerd voelen?
Waarom moeten wij zo'n hoge prijs betalen
voor het politieke mijnenveld gelegd door onze politici?
Wat nog hangt er in de lucht?
Wat wij nu precies in de Wetstraat hebben is een monstreachtige slang
die in zijn eigen staart bijt maar graag voor het voetlicht staat.
Hoelang zal het nog duren?
Tot de dag dat zij ons het einde van België zullen aankondigen?
Zeg neen, dat willen wij niet.
Stuur die politici naar de koninklijke serres
waar ze alles grondig kunnen overdenken.
Zij zijn toch vol van de Da Vinci Code, misschien is er dus een kans?!
*
Bij zesde tafel is er een echte Nederland
Mark Rutte vol van triomf, Diederik Samson van brede glimlach
Geert Wilders bijt in het zand, Jolante Sap echt teleurgesteld.
Maar wat het meest zichtbaar wordt is de euphorie
van de vaste meerderheid van de mensen bij die tafel.
Alle ogen zijn gericht op Mark Rutte en Diderik Samson.
De anderen zijn maar schaduw, belangrijk of niet.
- "Dit is de beste uitslag in de geschiedenis van de VVD"-
steldt een tevreden Rutte.
-"Het moet sterker en socialer."- Samsom zegt en voegt nog toe:
-"De PvdA terug is waar die hoort: in het hart van de samenleving, links van het midden".
-"Het is een bijzondere avond". - Hoor ik premier Rutte te zeggen.
Af en toe kijken sommigen op Geert Wilders die net zei:
"Wat een gigantische klap, een enorme nederlaag !"
Ja, meneer de zelf benoemd prins,
u dacht Nederlanders zijn uw kippen
volgend u zonder na te denken, of wat u zeg waar is of niet waar is.
Anti Europees te zijn...Nee, heer Wilders, u ging te ver!
Blije gezichten en een enorme feestavond,
de prattende monden, de glimlachende mensen,
de ogen die meer als diamanten uitzien, glimmend...
Vooraal bij Diderik Samson, het gezicht van nieuwe generaties.
Er is het reden voor het glas te heffen, absoluut!
De 38 zetels in de kamer!
Zelfs de oud-partijleiders Wim Kok en Wouter Bos
zijn naar deze bijeenkomst gekomen
om Diederik Samsom te feliciteren.
Mark Rutte lijkt te krijgen de meeste aandacht
en het is normaal want zijn partij 41 zetels behaalde.
Er is zeker een diepgaande gedachte of
de verschillen tussen de PvdA en de VVD er overbruggen te zijn.
Maar feestavond is een feestavond, laten maar genieten van !
Dus de gasten feliciteren elkaar, luchtig en opgewekt
pratend over de toekomst van Nederland, het huis van hen allen.
Er is ook Alexander Pechtold van D66 die
de armen in de lucht gooide om de zetelaangroei te vieren.
Dezelfde doet Henk Krol van 50Plus.
Zijn nieuwe partij komt toch met twee zetels in de kamer!
Zelfs SP-leider Emile Roemer blijft positief.
Zijn partij ging voor goud, maar kreeg brons!
De blijdschaap is de koning, meest aan de tafel zijn aan het juichen en lachen.
Wat een dag, deze verkiezingendag! Er is geen einde
aan de felicitaties die de winnars krijgen.
Feest! Zeker de hele nacht!
Het is de dag van de winnars toch en niet van de verliezers!
Geschiedenis was aan het maken de hele dag
of in Amsterdam, of Nijmegen, of Venlo
of in de Paradiso, het Paard van Troje, in de hele Nederland!
Een van de gasten ik weet niet of van PVV of PvdA
ziet me en nodigt me uit om tussen hen te zitten.
-" U bent van België, he" ? - Hij vraagt
-"Ja" - antwoord ik. -"Uit België, al een Belgische burger.
Ik kan al reizen met Belgische passport."
"Wauw, goed voor u! Van welk land bent u oorspronkelijk?"
"Van Polen. Geworteld al heel goed in de Belgische samenleving."
Hij wist dat ik grapte en begon te lachen.
-"Gelukkig zijn jullie, de Belgen."- Zei hij. - "Want jullie hebben premier Di Rupo, goed voor jullie!"
- "En jullie hebben Mark Rutte en Diederik Samson..."- Antwoordde ik.
Wij samen lachen, dan praten verder. Er is veel te praten...
*
Plots zie ik een elevator en loop ik ernaartoe.
Ik stap in and zie duizenden knoppen.
“Is dit de elevator to the hemel ?” vraag ik me af.
Alle knoppen glimmen als brillianten
en ik kan zien door de glazen muren van de lift.
Hoe fantastisch! Hoe verbazinkwekkend!
Ik druk de knop nummer 224
op een van de vele knoppen
en de lift gaat naar boven met de snelheid van het geluid.
Ik heb geen tijd om mijn gedachten volledig
tot een orderlijke manner te zetten
wanneer de lift al op de plaats is en de deur open gaat.
Ik stap uit en kan mijn ogen nog weer niet geloven.
Ik zie daar, tussen duizenden tafels,
nog veel andere mensen, de Amerikanen blijkbaar.
Ja, het is zo. Ik ken sommigen van hen!
Beeldschoone Angelina Jolie
en haar echtgenoot, Brad Pit
Sharon Stone, Barbra Streisand en Jude Law,
Clint Eastwood, Leonardo di Caprio,
Glimlachende Julie Roberts en Martin Scorsese
Bloomberg, De burgemeester van New York
en zoveel anderen die ik ken en niet ken! Ongelofelijk!
Er zijn zelfs...de gouvernoor Mick Romney
en...Barack Obama, de president van de VS
met zijn prachtige echtgenote, Michelle!
Die twee kandidaten die nek aan nek
bij de verkiezingen 2012 lopen.
Ze zijn allemaal aan het praten!
Wat is het? Ben ik aan het dromen?
Nee! Ik zie hen goed en ik hoor hen!
Dus, het is niet enkel de dag van het Nederlands!
Het is ook een Amerikaanse dag!
Herinnerend zich aan de duizenden knoppen in de lift
ben ik nu zeker van dat de hele wereld
in de Toren van Babel aanwezig is.
De Belgen en de Nederlanders wel op de gelijkvloerse verdieping
en de Amerikanen op de verdieping met nummer 364.
En zeker ook mensen van al de andere naties
op welke maar andere verdieping.
Het is dus ook een wereldse dag!
Geen land is afwezig in de toren van Babel.
Ik weet het zeker van !
De wereldse dag, hoe schitterend!
Hoe ontzettend fantastisch! De Gods design!
Ik beslist een wandeltje tussen de tafels te doen
en ik zie dat de Americanen heel bezig zijn
en dat het twee thema's meestal zijn
waarover ze praten en die overweldigend zijn:
de presidentiele campagne 2012 en de Sandy orkaan
Ongelofelijk, het is toch de VS campagne
om nieuwe president te kiezen!
Het ziet me enigziens chaotisch uit
maar welke campagnie is niet chaotisch ?!
Iedereen is aan het praten, echt veel praten.
Daar kandidaat Obama is aan het spreken
en daar nog die tweede kandidaat Romney,
en de burgemeester van New York bij zijn tafel,
en Meryl Streep, en William Oliver Stone...
Er is niemand die aan het praten niet is
en is er iemand die aan het luisteren wel is?
Ik beslist tussen de tafelen te wandelen
met een zeer drukke oor en waakzaam oog.
Omdat de kandidaten voor president
de microfoonen gebruiken,
hoor ik ze de hele tijd ontzettend goed.
De race is geen makkelijke uitdaging voor beiden.
Hier en daar de "stars en stripes" bevestigen het.
Beide kandidaten delen klappen uit en beide slaan terug.
Beide proberen uit te stralen
en te bewijzen dat een van hen en niet de andere
de beste "Commander van Chief" zal zijn.
Beiden ook aggressieve, glansrijke en
hakkende tegenstanders tegen elkaar zijn.
Daar is een uitbarsting van het lachen bij Obama luisteraars.
Hij heeft net een Republikein, Richard Mourdock, becritiseerd
voor zijn woorden dat een kind na een verkrachting Gods wil is.
Het was precies wat Mourdock, de tegenstander van abortus,
had gezegd in zijn thuistaat Indiana.
Obama dus zei in tegenstelling:
“Vrouwen kunnen deze beslissingen zelf nemen,
in overleg met hun partner en arts”,
En hij zei verder met triumfantelijke stem:
“Dat politici zich hiermee willen bemoeien,
soms zonder enige voorkennis,
is enorm probleem.” De publiek lachte !
Bij een tafel die ik pas voorbij ging
hoor ik een oude dame zeggen:
"Het zijn enge verkiezingen dit jaar.
Voor mij althans. Ik ben een vrouw
en ik ben een maatschappelijke werkster."
Ze is bang dat vrouwenrechten onder vuur
zullen liggen en ook te veel bezuinigingen
in de sector voor arme mensen
dreigen te zijn als Romney gekozen wordt.
Bij andere tafel hoor ik ruzie tussen een grote zus
en haar broertje dat boos lijkt te zijn
"Obama is 'cool'"- zegt ze tegen hem.
"Romney zorgt voor banen" - riposteert hij.
Het wordt luider en luider in de enorm zaal
"Obamcare en niet Romnesia" - schreeuwen de Obamas voorstanders.
"Medicare terug en niet Obamacare" - schreeuwen de anderen.
Volgens Romney heeft Amerika onder Obama
geen leiding in de wereld genomen.
Obama keek te vaak toe vanaf de zijlijn
zonder actie te ondernemen.
"Hoop is geen strategie" - sneerde Romney.
"President van de VS kan niet
vanaf de achterste rij toe te kijken
op de gebeurtenissen ter wereld" - Romney voegde toe.
"Er is nieuwe president nodigt" - pleitte hij,
"voor strengere sancties tegen Iran
om te voorkomen dat het land ooit
nucleaire wapens maakt, en om voor
de mensenrechten van de Iraanse bevolking
te zorgen. en ook het nieuw leven
aan het vredesproces tussen
Israël en Palestijnen in te blazen."
"De 21ste eeuw kan en moet een Amerikaanse eeuw worden" -
pleitte hij nog eens. Dan slotte hij af:
" De president heeft nog steeds dezelfde mening
als vier jaar geleden: een grotere overheid,
meer uitgaven, hogere belastingen, meer wetgeving.
Dit is niet de juiste oplossing voor Amerika!"
Maar Obama liet tanden te zien.
"Ik ben degene die Osama bin Laden pakte
en degene die de oorlog in Iraq heeft beëeindigd.
Romney is de kandidaat van de superrijken
en geen kandidaat van de middel klasse.
Hij wil geen belastingen voor miliarders
en hij heeft in feite geen nieuwe strategie.
Romney is een draaikont die steeds nog iets anders zegt,
iemand die gewoonweg een president niet mag zijn." -
zei hij, geamuseerd en bijna lachend.
-" Hej, onze marine is nu kleiner dan in 1917."-
Romney bijna schreeuwde.
"Wij hebben nu ook minder paarden en bajonetten
in ons leger." - reageerde Obama snel.
Het was duidelijk dat beide kandidaten
heel verschillend waren in hun opvattingen.
Obama dacht dat Romney een roekeloos
buitenlands en economish beleid voorstelde
en Romney waarschuwde dat de VS 'een Griekenland'
dreigt te worden als Obama aan de macht
nog voortdurend blijft.
Beiden hadden ook verschillende standpunten
om wat het grootste gevaar voor de VS is.
Romney noemde daarbij een nuclear Iran
en volgens Obama terreurnetwerken
het grootste gevaar vormen.
Toch zei Obama over de kwestie – Iran:
" De klok tikt door" en... het was alles.
Intussen wist ik van vele verhalen
dat duizenden en duizenden Iraniërs
werden geëgzecutioneerd
door de brutale regime van Ali Khamenei,
en dat iets moest gedaan worden
tegen de genocide in Iran waarin ook
de onschuldigen, vrouwen en zelfs kinderen
in de gevangenissen bleven,
verkracht en mishandeld,
en zonder enige rechten te hebben.
Nasrin Sotoudeh, Delara, Neda, Soraya
en tien duizenden andere vrouwen in de gevangenissen...
Ik wist dat Obama weinig nog deed
wat de mensenrechten in Iran betreeft,
en dat Romney misschien een agressiver beleid zou doen.
Een ding was zeker, dacht ik,
dat de mensenrechten niet de dupe
van verschillende strategieën van de kandidaten
konden zijn. Liberty moet voor altijd !
Het was zeker dat beide kandidaten
aggressive, hakkende tegenstanders waren.
Ik wist dat de gat tussen Obama en Romney
steeds kleiner en kleiner ging
in de VS en ook bij de luisteraars
die ik hier zag, in de toren van Babel.
En beiden ook kwamen slim uit de hook.
Maar er waren ook sommigen in de zaal
die dachten dat de verkiezingen als keus
tussen Pepsi en Cola-Cola in feite waren.
Ze vermoedden dat beide kandidaten
gewoonweg de interessen van de Pentagon
en bank -en olie Conglomeraten uitvoerden.
Het hing bijtend in de lucht, nooit weg van gedachten.
Ik dacht dat de zaal tot een boksring
zich zal veraanderen en ontploffen.
Het was er echt heel spannend !
En dan gebeurde iets vreemd.
Beide kandidaten begonnen moppen te tappen,
en dus alle gasten hen van de humoristische kant konden zien.
Het was zeker dat ze zichzelf op hak wilden te nemen.
Romney zei: “Ik wou dat Joe Bidden
hier vanavond bij kon zijn.
Hij lacht immers om alles !”
De publiek burste met het lachen.
Ze herinnerden zich zijn vreemde gedrag
tijdens het debat met Paul Ryan.
Hij ging verder met zijn grappen
over zijn imago als steenrijke miljonair.
“Als kandidaat moet je allerlei kleding aan.
's Ochtends een spijkerbroek, 's middags weer wat anders.
Ik ben blij dat we nu aan konden trekken
wat we thuis altijd aanhebben.”
En hij beklaagde zich lachend
dat de media dat beeld van hem in stand houden
“Ik zie nu de koppen al voor me:
Obama omarmd door katholieken,
Romney dineert met rijkelui. “
Ook Obama nam de rijkdom van Romney op de korrel.
“Het was heerlijk in New York op een dag te zijn.” - Zei hij.
“Ik heb nog wat winkels toen bezocht en ik hoorde
dat Romney ook wat winkels heeft gekocht.”
Hij ging verder met zijn moppen,
deze keer over het recente reis van Romney naar Europa
en over boosheid van Britse premier Cameroon
nadat Romney de veiligheid van de Olimpische Spelen
in London had bekritiseerd als ontoereikend.
“Vier jaar geleden werd ik nergezet als een celebrity,
omdat ik zo populair was bij de mensen in Europa.
Ik ben ervan onder de indruk hoe
Romney dat heeft weten te voorkomen.”
Hij kreeg stande ovatie van zijn voorstanders.
Obama gimlachte toen naar hen
en waarschuwde hen weer snel te gaan zitten.
“ Anders begint Clint Eastwood tegen je stoel te schreeuwen.”
Hij voegde toe. Het was natuurlijk de opmerking
van Clint Eastwoods eerdere optreding
waaneer hij een geïmproviseerde monoloog
tegen een lege stoel deed
waar zogenamd president Obama zat,
om tongen los te maken en voraal meer kiezers
voor gouvernor Romney te winnen.
Hij beëindigde toen zijn toesprak tegen de stoel
met de woorden dat de Verenigde Staten
zich eenvoudigweg niet kon nog eens
vier jaar Obama veroorloven.
“Amerika verdient beter” - Clint Eastwood zei toen.
En dan kwam nog een ander onderwerp
tussen de kandidaten en in de publiek.
Het was de Sandy orkaan ! In het feit
zat die vernielende orkaan de hele tijd
in de hoofden van elk van hen.
Toevallig passerde ik bij de tafel
waar Bloomberg, de burgemeester van New York, zat
en ik hoorde hem zeggen teggen zijn vrienden
dat hij de herverkizing van Obama steunt.
Volgens hem is de voornaamste reden
om Obama te steunen diens aanpak
van het klimaatprobleem.
“Romney had al eerder deze problematiek
van de hand afgewezen. Obama niet.”- Zei hij.
Bloomberg ook zei dat hij niet weet
of Sandy het gevolg is van klimaatverandering.
Hij vindt wel dat de risico's die gepaard gaan
met klimaatverandering alle wereldleiders
tot actie moeten aansporen.
Verder, zei hij, dat Obama belangrijke stappen
heeft gezet om het gebruik van fossiele brandstoffen
terug te dringen tijdens Romney
is juist van zijn belofte teruggekomen
om iets te doen aan de verandering van het klimaat.
Dan hoorde ik Obama te zeggen:
“De storm verplaatst zich nog steeds naar het noorden.
Er is nog steeds gevaar voor overstromingen en stroouitval.”
Hij refereerde naar de Orkaan Sandy die intussen
tot stormkracht afgezwaakt was.
Sandy veroorzaakte miliardenschade,
vooral in de staat New Jersey.
Er vielen doden, miljoenen huishoudens
waren zonder stroom, huizen werden vernietigd,
straten en metrotunnels kwamen onder water.
Alles zag als een naoorlogse landschaap.
Er waren zelfs explosies rond de elektriciteit netwerken
en bij een kerncentrale in New Jersey
werd er alarm geslagen omdat
te veel water binnenkwam bij die centrale.
Beide kandidaten beloven alles te doen
wat nodig is om de plaatsen verwoest door Sandy
weer te herbouwen van de verwoesting.
Er volgt gebed onder leiding van een
Amerikaanse bisschop en de gasten
beëindigen het met bescheiden woorden:
“God bless America”.
Ik hoor dan een stralende echo
van de glazen wand naar de andere glazen wand,
en nog een andere glazen wand,
een echo dat niet alleen hoorbaar is
maar ook ontzettend mooie laserstraals toont.
En dan zijn er nog duizenden echo's meer
en dus ook duizenden laserstraals als op het Sensation White
of Qlimax, of er een andere techno gebeurtenis
die de stemmen van alle Amerikaanse kiezers zijn.
En dan de echo's stopen, even plotseling als ze begonnen waren.
Er is een overweldigende stilte, ik weet niet voor hoe lang.
Maar dan komt er de lang verwachte aankondiging:
"De volgende president van de Verenigde Staten
is ... Barack Obama".
“Barack Obama, Barack Obama...' - Gaat echo aan en aan.
En het voelt als een Copernikaanse omwenteling
en als een spectaculair vuurwerk
van de sterren op het dak van de hemel.
Er ontstaat een stormachtige applaus in de zaal
en ik weet dat het hetzelfde gebeurt
in elke stad en elke dorp zelfs de kleinste,
in elke staat van de Verenigde Staten,
het land dat de oorsprong van liberties
en democratische waarden altijd was.
Viva Amerika! Viva liberty!
*
Ik kies een verdieping willekeurig,
nieuwsgierig wat ik deze keer zal zien.
Het is verdieping nummer 64.
Mijn ogen gaan wijd open:
wat ik zie is als een Middel Oosten landschaap,
zo gevarieerd als de hele regio
van Iran tot Egypte and Tunisië.
Ik zie bekende en onbekende gezichten zittend naast de tafels.
Nasrin Sotoudeh, de Iraanse mensenrechten advocate
en moeder van twee kleine kinderen.
Bij haar zitten er andere advocaten
en ook journalisten, schrijvers, gewone mensen ook
die door de omstandigheden groten dan het leven worden.
Ahmad Zeidabadi, Saeed Matinpour, Arash Saghar
Abolfazi Abedini Nasr, Mohammad Davari,
Siamak Ghaderi, Kamal Sharifi, Masoud Bastani,
Heshmatollah Tabarzadi, Mehdi Mahmoudian,
Adnan Hassanpour, Hamed Abolhassani,
Alireza Roshan, Shiva Nazar Ahari, Keyvan Samini
en anderen, die nog onbekenden voor me zijn.
Ik weet dat ze allemaal in de gevangenissen
werden of zullen zijn, aan de genade van mullahs,
voor de zo genoemde 'daden tegen Allah' en in feite
voor wat ze best konden doen
om Iraanse volk geinformeerd te houden.
Ik zie ook de Iraniers die al lang geemigreerd zijn
zoals Jahanshah Rashidian en Mansur Rastani.
Naast de tafels verder zie ik ook Egyptenaars,
Syriëns, Tunisiërs, Palestinians en andere mensen
van al de landen in de Midden Oosten, noem maar op.
Ze debateren over hun landen, over Islam en Islamism,
over vele andere problemen die typisch voor hun landen zijn.
Is er een Copernicaanse omwenteling in hier? Dat den ik niet!
Wat het meest tragish is kunnen ze elkaar niet snappen
voral wat de Arabieren en Iraniers betreft.
Ruzies, ruzies en ruzies ! Zullen ze ooit akkoord met elkaar gaan?
De Iraniërs willen Islam beperken, ze willen dat Islam
apart van de staat wordt, niet meer theocratie !
Ze zeggen dat het de Islamism is die van Iran
een landschaap maakte van onschuldige personnen
geëxecuteerde door ophanging, in honderdduizenden.
Islamism, de ideologie die tegen vrijheden,
mensenrechten en democratische ontwikelling is.
Ze zeggen dat miljoenen Iraniers verongelukt werden
sinds het ontstaan van de Islamistische Iran,
na de val van de shah Reza Pahlavi.
"Niet meer ayatollah Khamenei, niet meer mullahs!"-
- hoor ik hun boos geschreeuw. Ze hebben het genoeg!
Maar in tegenstelling tot Iraniërs zijn de Arabieren
meer ' positief ' tot Islam. Ze willen dat hun godsdienst
deel maakt, beide, in de zaken van de staat en prive zaken.
“Allah is Groot !” - Roepen ze met een stem.
Ik vraag me af waarom ze van Iraniërs
niets willen leren. Waarom is het zo hard te leren?
Als je voor een seculaire parliamentaire
democratie kiest, betekent het toch niet
dat je tegen Allah optreedt. Weten ze dat niet?
Ik hoor een Iraanse zangeres zingend met een brilliante stem:
Oh, Neda, Shahla, Delara, Soraya,
en zo veel andere vrouwen!
Onschuldig, de engelen van het Iraanse land!
Hoewel jong gestorven toch voor eeuwig te levend!
Als zonneschijn van Iran, en regen en de wind!
U, de koninginnen van kleuren en geluiden!
Oh ja! Jullie zullen allemaal worden herboren
om te getuigen aan Perzië die na de eeuwen uit de ketens,
en uit de scheuren in de muren van Iran zal terug komen,
in glorië, via de Heavens Gate!
En de sharia stenen zullen niet meer!
Oh, Delara, de gevangene van kleuren!
Oh, Soraya, de engel van de vrijheid!
Oh, Shahla, de muze van de liefde!
Oh, Neda, het onschuldige slachtoffer!
Oh, Nasrin, de advocate van de mensenrechten!
Jullie zijn allemaal tunes van de filharmonische muziek!
De Manifesto van Bevrijding van vrouwen,
en de poort naar nieuw leven, wijd open!
Jullie zijn de nieuwe Iran, sprankelend in de stralen van de ster!
Terugkomend op wat van jou terug te vinden is!
U, de herboren vrouwen van Iran!
Plots zingt ze op heel hoge toon
met een stem die mischien de hemel raakt:
“Dit is mijn ode aan Iraanse vrouw, de godesse!
Hej, Iraanse vrouw! Huilend bij de zonsopgang en huilend op de zonsondergang.
Hej, Iraanse vrouw! U, de roos van de Iraanse natie!
Hej, Iraanse vrouw! Wandelend op straten en paden vol doornen!
Hej, Iraanse vrouw! Wandelend zelfs vloeren van uw eigen huis vol doornen!
Hej, Iraanse vrouw! Huilend tot de hemel! En toch niemand hoort je!
Hej, Iraanse vrouw! Je zal nooit opgeven! Je zal dit land veranderen !
Hej, Iraanse vrouw! Uw nieuwe Iran toont op de horison! Voor altijd de jouwe!”
En ze zingt het nog eens, nog op hogere toon, goddelijk!
Ik weet niet of ze nog zingt howeel ik weet dat ze al gestopt is
maar er is echo na echo, en nog echo na echo
die de lied verspreidt in het hele universum ...
Dan nog een andere Iranier, blijkbaar een dichter
begint op te treden, met een lage stem.
Ik zal het over Sakineh Ashtiani hebben” - zegt hij.
Iedereen weet al dat die vrouw veroordeeld werd
tot steiniging, zoals vele andere vrouwen voor haar.
De barbarische steiniging, met duizenden stenen
tot de laatste adem weg van de slachtoffer is.
De stem van de dichter vult de lucht,
als een filharmonische muziek op een schip
springende aan de dancende zeegolven.
“Oh, Sakineh! U bent onze licht en wij zijn uw licht!
Zoals alle brandende kaarsen over de hele wereld!
Zoals alle sterren schijnend over het heelal!
Oh, Sakineh! U bent onze licht en wij zijn uw licht!
Ondanks je liggend in een donkere cel in uw gevangenis,
zo vreselijk donker, en koud, en voor eeuwig vervloekt!
Maar dankzij ons en onze woorden van steun voor u
in Facebook, en dankzij onze e-mails die worden verzonden
over de hele wereld, je bent nog altijd levend.
Oh, Sakineh! U bent onze licht en wij zijn uw licht!
Je bent geboren een eenvoudige vrouw, en nu bent je een godin,
een symbool van al die onschuldige vrouwen
die in de gevangenissen van het regime belandden.
Niemand meer durft een hand over je te brengen
omdat de engelen van de geest zijn om je heen
en ook wij, de mensen uit de hele wereld!
Oh, Sakineh! U bent onze licht en wij zijn uw licht!
De huidige dag is hard, maar de toekomst moet veel beter
in uw land sinds het oude Perzië. Uw Iran!
Nee! Er kan niet langer duisternis de heerser worden!
En ja, er moet zo veel kaarsen aangestoken
als er vrouwen in het geheel van Iran zijn
en over de hele wereld, als een standbeeld van een vrouw!
Een standbeeld van een vrouw, als een echo, voor altijd!
Oh, Sakineh! U bent onze licht en wij zijn uw licht!
In mijn hoofd mijn gedachten als bliksems op de hemel
verspreiden zich alsof tot in alle hoeken van de wereld.
"Hoe zit het met Javid Houtan Kian, de Sakinehs advocaat
die in de gevangenis al enkele jaren blijft?"-
- Vraag ik me af, wetend dat hij mishandeld is.
En hoe zit het met de vele andere gedetineerden
wiens enige 'fout' het verlangen naar vrijheid was?
Moest jullie liefde aan het land, de Shakespeare liefde,
betaald worden op deze manier?
In de gevangenis? Voor jaren? Of zelfs opgehangen worden?
Ik wandelt tussen de tafels en zie
dat al deze mensen betere toekomst willen.
Ik wenst hen best, vooral uit hun kruisingen
weg te raken, zodat ze ook weg van hun labyrinten raken.
Trouwens, wat is beter dan de licht van vrijheid?
Men! Volg deze licht en u zult de weg uitendelijk vinden
uit al uw gruwelijke labyrinten,
naar de vrijheid en uw waardigheid.
Ik belooft u dat !
*
Ik ontwaak door een overvloed van ochtendzonnestralen op mijn gezicht.
Dan zet ik de radio aan en luister naar Chopins ballades, de elixirs van de geest.
Daarna neem ik een douche, drink een kop koffie, eet Meurisse chocolade met noten
En kan van mijn nachtelijke droom nog altijd geen afscheid nemen.
Wat was het een verbazingwekkende en rare droom!
Zelfs de toren van Babel! Met zijn zesduizend talen!
En de dag van het Nederlands! Als op het examen!
De toren die de hemel raakte! En ons verbond met het Universum!
Oh, viva Pax Aarde! Viva Pax God!
*
De ballades van Chopin duren voort en voort. Voor eeuwigheid!
Verloren in mijn gedachten drink ik mijn koffie verder
En alsof een tovenaar zie ik het gezicht van God.
Het Gezicht van God!
PS. Bericht aan iedereen: in het geval als u iets mooi heeft om in dit gedicht toe te voegen gelieve het naar me te versturen.
Het kan bijvoorbeeld een verhaal om andere verdiepingen van de Toren van Babel. Ik zal uw deel toevoegen, met uw naam bij uw deel.
Mijn e-mail: tadekhutyra@hotmail.com
Auteur: Thaddeus Hutyra, begonnen te schrijven op 25.02.2007 te Antwerpen, België.
Later verdere delen toegevoegd. Het laatste deel over de VS verkiezingen en het Iraanse kwestie op 1ste november 2012 toegevoegd.
Meer poëzie hier: http://www.funworldstar.com/GezichtvanGod/index.html
e-mail: tadekhutyra@hotmail.com
BOOKS/ Poetry:
Poetry: Quo Vadis / Wings of Love / Catharsis / Rebel Heart / Universe of Love / Symphony of Life / Phantom of the Soul / Guardians of Universe / Land of Adventure / Ode to Life / Sparks of Freedom / Freedom Now / Dreamland / Tango of Life / Symphony of Free Spirits / Love You / Rebel Lovers, Rebel Hearts / Lover / Troubadour / Californian Girl / Symphony of Love / War and Peace / Heartland /
Love Story / To Liberty ! / Hello !
Copyright © Thaddeus T. Hutyra
All Rights Reserved